بررسی مقایسه ای b‏mi ‎‏ والدین در کودکان چاق و غیر چاق ۱۲-۶ ساله در اصفهان ‏

مقدمه: در سالهای اخیر، افزایش شیوع چاقی کودکان یک مشکل بزرگ بهداشتی محسوب می شود و می تواند موجب بروز مشکلات ‏پزشکی در کودکی، دوران بلوغ و بزرگسالی شود. بنابراین تشخیص چاقی در کودکی یکی از اصول طب پیشگیری اطفال می باشد و ‏بهترین راه برای پیشگیری، شناخت عوامل خطر و محدود کردن آنهاست.‏ ‏ هدف: این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه‎ bmi‏ والدین در کودکان چاق و غیر چاق 12-6 ساله شهر اصفهان در سال 1380 انجام شد.‏ روش کار: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مورد – شاهدی از بین کودکان چاق12-6 ساله که به مرکز تحقیقات و کنترل چاقی ‏شهر اصفهان مراجعه کردند ، تعداد 150 کودک چاق به روش آسان انتخاب شدند وbmi ‎‏ آنها و والدینشان محاسبه گردید. سپس ‏bmi ‎آنها با ‏bmi ‎‏ 150 کودک12-6 ساله غیر چاق که از نظر سن ، جنس و محل زندگی باکودکان چاق مشابه بودند و همچنین با ‏bmi ‎‏ ‏والدینشان مورد مقایسه قرار گرفت.‏ نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که بین ‏bmi ‎‏ والدین با چاقی کودکان ارتباط معنی دار وجود دارد و والدین کودکان چاق نسبت به ‏والدین کودکان غیر چاق، دارای‎ bmi ‎‏ زیادتری بوده اند به عبارت دیگر والدین کودکان چاق در مقایسه با والدین کودکان غیر چاق، ‏بیشتر چاق بوده اند یا اضافه وزن بیشتری داشته اند. ‏ نتیجه گیری: از آنجایی که بین چاقی والدین و چاقی کودکانشان ارتباط معنی دار وجود دارد و چاقی والدین می تواند عامل خطر بزرگی ‏برای چاقی کودکان باشد، بنابراین توصیه می گردد با افزایش آگاهی والدین از چاقی و خطرات آن، مراحل پیشگیری از چاقی کودکان را ‏هرچه سریعتر آغاز کنند . ‏